مولفان : خانم ایران بهادری - آقای منصور غلامی
ناشر : انتشارات سازمان بهزیستی کشور و دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی - چاپ ۱۳۷۳
===
عنوان : راهنمایی والدین کودکان ناشنوا
تالیف : خانم ایران بهادری
ناشر: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی - چاپ ۱۳۷۶
- برای وقایع و اتفاقات و اطلاعات مهم روزانه که در کشور رخ می دهد وجود رابط و زیرنویس در تلویزیون لازم است
- ناشنوایان با دیدن زیرنویس در تلویزیون کلمات ، مفاهیم و جملات را بیشتر درک می کند.
- ناشنوایان بامشاهده و دیدن رابط و زیرنویس در تلویزیون دیگر نیاز به تفسیر و مترجم اعضای خانواده ندارند.
- با مشاهده زیر نویس انگیزه بیشتر برای مطالعه مطبوعات دارند
- با مشاهده زیرنویس از جریان فیلم های و سریال و برنامه زنده تصویر زندگی معلومات اضافه بشود
مصاحبه با خانواده که فرزند ناشنوا دارند.
در این زمینه تلویزیون باید رابط و زیرنویس باشد یا برنامه های ویژه ناشنوایان را پخش کند که مشکلات خانواده هم اضافه نشوند بیشتر افراد ناشنوا به یکی از افراد خانواده متوسل شده تاجزئیات برنامه از او جویا شوند و این از صبر و حوصله بیشتر اعضای خانواده ها خارج است و در نتیجه آرامش خانواده ها ازبین برود و بدنبال آن برخورد های منفی و پرخاشگر بین خانواده بوجود می آورند.
آمار نشان میدهد تهیه و اجرا برنامه های مخصوص ناشنوایان (رابط و زیرنویس) تاحد امکان زیاد می تواند ۸۰ درصد در رفع مشکلات مختلف برطرف خواهد شد.
ابوالحسن فقیه افزود: کمک هزینهای که سازمان بهزیستی برای کاشت حلزون شنوایی پرداخت میکند 4 میلیون تومان است که از سال گذشته برای ناشنوایان نیازمند پرداخت میشود.
وی افزود: سال گذشته 442 ناشنوا با استفاده از کمک هزینه بهزیستی تحت عمل جراحی کاشت حلزون قرار گرفتند و درمان شدند و امسال نیز با استفاده از همین اعتبار حدود 500 نفر دیگر از ناشنوایان کشور با تسهیلات بهزیستی به مراکز درمانی معرفی میشوند.
وی اضافه کرد:عمل جراحی کاشت حلزون شنوایی سال گذشته فقط در تهران انجام میشد اما امسال علاوه بر تهران در مشهد و شیراز نیز انجام میشود.
منبع :خبرگزاری فارس
به گزارش روابط عمومی سازمان بهزیستی، دکتر فقیه رئیس سازمان، در بخشنامهای به تمامی استانها از مدیران کل بهزیستی استانها خواست تا با توجه به طرح جمعآوری اطلاعات اقتصادی خانوارهای کشور و شرایط خاص مددجویان و جامعه هدف سازمان بهزیستی، کلیه مراکز دولتی و غیردولتی سازمان را برای اطلاعرسانی کامل و آگاهسازی مددجویان تحت پوشش و پشتنوبتیها فعال کنند.
در این بخشنامه آمده است: لازم است مددکاران و کارکنان هر مرکز بر درستی تکمیل فرمهای اطلاعات اقتصادی خانوارها نظارت کنند. همچنین، مددجویان و افراد پشتنوبتی که به دلیل ناتوانی یا بی سوادی قادر به پرکردن این فرمها یا مراجعه به مراکز نیستند، شناسایی شده و با مراجعه به منازل این افراد، نسبت به پرکردن فرم آنها اقدام خواهد شد.
این بخشنامه با اشاره به فرزندان بیسرپرست و معلولان ذهنی، جسمی، حرکتی، نابینایان، ناشنوایان، بیماران روانی مزمن که در مراکز مختلف سازمان بهزیستی نگهداری میشوند مدیران مراکز را ملزم کرده است تا نسبت به پرکردن فرم خانوار تک نفره برای هر یک از آنها اقدام و فرمها را به مراجع مربوطه تحویل دهند.
زبان اشاره در فرهنگ ناشنوایان از جایگاه مخصوص برخوردار است. زبان اشاره همانند پرچم هر کشوری است که اهمیت آن برابر با فرهنگ ناشنوایان است. ناشنوایان برای رفع نیازهای ارتباطی خود ، از زبان اشاره که همان زبان و فرهنگ دیداری ناشنوایان است استفاده می کنند....
منبع محفوظ
مصاحبه با گروهی (ادامه مطلب قبل)
مصاحبه با گروهی : 16/4/87
س : چرا ناشنوایان دوست ندارند با فردی شنوا ازدواج کنند؟
ج : شنوا دوست دارد با شنوا صحبت کند، ناشنوا می خواهد که همسرش همه حرفها را برایش با اشاره بگوید ولی او حوصله ندارد. مثلا" در مهمانی، یا هنگام تماشای تلویزیون، ناشنوا می پرسد چه گفت، شوا که می خواهد گوش بدهد، می گوید، صبر کن، صبر کن آلان می گویم. ناشنوا پس از مدتی دوباره سوال خود را تکرار می کند و باز همین جواب را می شنود. پس از تمام مکالمه ، شنوا حوصله ندارد همه را توضیح دهد. نیم ساعت حرف را در دو دقیقه می گوید. یعنی این همه حرف، همین چند جمله بود. این مسئله گاهی موجب اختلافات و دعواهای پیچیده تری می شود. گاهی اوقات زن شنوا با فرد شنوایی صحبت می کند، در پایان شوهر ناشنوایش می پرسد او چه گفت؟ و زن جواب می دهد، هیچی چیز مهمی نگفت و یا در یک دو جمله توضیح میدهد. اما ناشنوا می خواهد از اطرافش خبر داشته باشد. می خواهد همه حرفها را بداند نه موضوع صحبت را (این در مورد تمام صحبت هایی که در اطرافش گفته می شود، بدون توجه به طرفین گفتگو صادق است). این مسئله بارها و بارها تکرار می شود. در برخی موارد به تدریج مرد نسبت به همسرش بدبین شده و تصور می کند که او چیزی را مخفی می کند و شاید فرد شنوایی را ترجیح داده و به او خیانت می کند.
س : ناشنوایان دوست دارند که فرزندشان شنوا باشد یا ناشنوا؟
ج : برخی ناشنوایان فرزند شنوا را ترجیح می دهند.
ج : من ندیده ام که ناشنوایی بگوید " من دوست دارم فرزندم ناشنوا باشد، اما ناشنوایانی دیده ام که برای اینکه فرزندشان ناشنوا نشود، ازدواج نکرده اند و یا به هنگام ازدواج شرط کرده اند که نمی خواهند بچه دار شوند.
ج : من در جند مورد دیده ام که فرزند ناشنوا بخواهند.
ج : من فکر می کنم بچه باید عقل سالم داشته باشد، شنیدن یا نشنیدن اصلا" مهم نیست. من خودم دوست دارم که با یک ناشنوا ازدواج کنم و بچه ای ناشنوا و سالم داشته باشم.
ج : اگر جامعه ما با ناشنوایان رفتاری تبعیض آمیز نداشت شاید من هم ترجیح میدادم که فرزندم ناشنوا باشد، اما در وضعیت فعلی نه که خیلی بها می دهند که از وضعیتم راضی باشم. ببیند من با ناشنوایی ام هیچ مشکلی ندارم ، اگر شرایط جامعه را حذف کنید. خیلی هم از این وضعیت راضی هستم. اما شرایط اجتماعی خیلی بد است. ما را در جامعه تحقیر می کنند؛ به ما به چشم آدم های عقب افتاده نگاه می کنند. در چنین شرایطی چگونه می توانم به ناشنوا بودنم افتخار کنم؛ چه رسد به اینکه بخواهم فرزندم نیز دچار این مشکلات شود