کتابی به نام ((راهنمای آموزش زبان به ناشنوایان )) از مری اس تیدول از کلینیک جان تریسی و ترجمه ی حمیده طباطبایی (فرستنده : آقای اسدپور)
فراگیری زبان توسط کودک ناشنوا فرآیندی مشکل و پیچیده است . کودکی که شنوایی طبیعی دارد عموما در بدو ورود به مدرسه آن قدر زبان می داند که معلم بتواند کار خود را با مطالب آموزشی آغاز کند . این مطلب در رابطه با کودک ناشنوا نمی تواند درست باشد . افت تحصیلی ناشنوایان را با تاکید روی رشد مهارتهای زبانی طی سالهای قبل از دبستان کودک می توان به حداقل رسانید . بدین منظور کلینیک جان تریسی از آغاز تاسیس در سال 1942 برنامه هایی را در ارتباط با تعلیم و تریبت والدین و آموزش کودکان ناشنوا تهیه کرده است . برنامه قبل از دبستان کلینیک جان تریسی بیش از چهار یا پنج سال طول می کشد . والدین و کودکان به عنوان یک واحد خانوادگی ثبت نام می کنند . برنامه به منظور پاسخگویی به نیازهای فردی با توصیه های مبتنی بر روانشناسی و تعلیم و تربیت می باشد . این برنامه تعلیم و تربیتی والدین را با آموزش گام به گام مجهز می کند تا بتوانند فنون خاص و مهارتهای لازم را برای تسهیل در امر زبان آموزی کودکشان گسترش دهند . زبان از طریق روش چند حسی یعنی لامسه ، بینایی و شنوایی رشد می کند . هدف کلی این است که رشد هر حس ( به شکل منفرد یا در ترکیب با حواس دیگر ) را به حداکثر ظرفیت آن برسانیم
تا در زمینه ی فراگیری زبان مورد استفاده قرار گیرد . کارآیی در دست یابی به این هدف به متغیرهایی مانند : میزان باقیمانده ی شنوایی ، سن بروز کمبود شنوایی ، سن تشخیص کمبود شنوایی ، سن شروع آموزشی ، تداوم و کیفیت آموزش ، استفاده از تقویت کننده ی اصوات و تفاوت های فردی و تواناییهای هر کودک بستگی دارد . زبان مجموعه ای است از کلمات و روش های ترکیب کلمات که بوسیله ی تعداد قابل توجهی از افراد فهمیده و به کار گرفته می شود . ما مفید دیدیم که تفاوت بین زبان و گفتار ، زبان دریافتی و بیانی را مشخص کنیم . از نظر ما : زبان دریافتی مربوط به فراگیری و فهم زبان است . این جنبه ی دریافتی زبان است .زبان بیانی مربوط به کاربرد زبان به طریقی معنی دار است .( آنچه می گوییم ) . گفتار مربوط به روشی است که به وسیله ی آن زبان بیانی تولید می شود ( چگونه می گوییم ) .
زبان دریافتی
زبان دریافتی زیربنای تمام مراحل رشد زبان است .ما باید قبل از اینکه زبان را برای بیان مورد استفاده قرار دهیم آن را بفهمیم . آموزش زبان دریافتی فرایند دریافتی زبان آموزی است . در این مرحله از کودک پاسخی را انتظار نداریم و در جستجوی آن نیز نیستیم . کلمات همراه با اشیا یا اعمال به دفعات ارایه می شوند تا جایی که کودک نشان دهد آنها را درک کرده است . فرآیند دریافتی ممکن است مستلزم صدها یا هزاران بار تکرار باشد تا اینکه کودک مبتدی کلمه را درک کند . هر قدر کودک در آگاهی یافتن از زبان پیشرفت می کند برای ادامه ی کار به زمان کمتری نیاز داریم . فراگیری زبان دریافتی این اندیشه را به کودک مبتدی منتقل می کند که زبان وجود دارد ، یعنی ، اشیا ، موجودات ، کنشها و کیفیتها برای خود نامها یا نمادهای کلامی دارند که آنها را مشخص کرده و توضیح می دهد . در هر سطحی از رشد زبانی ، کودک برای فهم گفته ها ( از طریق لب خوانی ) و به منظور ساختن گنجینه ی لغات ، جملات و دستور زبان برای کاربردهای بعدی ، به زبان دریافتی متکی است .
روش های کلی آموزش زبان دریافتی :
1. هرگاه نگاه شما با نگاه کودک برخورد پیدا کرد با او صحبت کنید . 0. نباید کودک را با لمس کردن یا حرکات بدنی وادار به برقراری تماس بصری کنید . 0. توجه کودک را با بهره گیری از تماس بصری خودانگیخته رشد داده و تقویت کنید . مثال : کودکان خردسال بدون آنکه برانگیخته شوند به دلایلی مانند اجازه گرفتن ، جلب موافقت ، کمک گرفتن ، اطمینان حاصل کردن ، کسب اطلاعات و اجتماعی شدن به بزرگسالان نگاه می کنند . شناخت نیاز های کودک و هماهنگ کردن زبان با آنها در هر زمانی که کودک به معلم یا والدین نگاه می کند ، باعث می شود که کودک به نگاه کردن خود اهمیت دهد .
2. هنگام صحبت کردن با کودک ناشنوا از هر حرکت به غیر از حرکت لبها خودداری کنید .
3. بعد از صحبت کردن مکث کنید تا کودک فرصت یابد به آنچه گفته شده ، پاسخ دهد .
4. درباره ی چیزهایی که کودک به آنها علاقه نشان می دهد صحبت کنید . 0. آنچه او انجام می دهد 0. آن چیزی را که او به آن نگاه می کند 0. آنچه که فرد دیگری انجام می دهد . 0. آنچه شما برای آینده ی نزدیک انجام می دهید یا قصد دارید انجام دهید ..
5. برای کودک مبتدی از زبان ساده استفاده کنید . 0. به جای استفاده از یک اسم تنها ، باید از عبارت کوتاه استفاده کنید .. مثال : باید به کودک گفت :(( پیراهنت را بردار)) نه اینکه بگوییم : ((پیراهن)) 0. در یک عبارت بر روی لغات اصلی یا کلیدی تاکید کنید . مثال : بگویید پیراهنت را بردار ( باید صدا را هنگام گفتن کلمه ی پیراهن بالا ببرید و آن را کشیده تر بگویید ) 0. اشیا ر ابرای کودک مشخص کنید . مثال : وقتی برای قدم زدن بیرون می روید یکی از بچه ها می ایستد و برگی را بر می دارد معلم یا والدین می توانند بگویند (( آنها برگ هستند )) ، (( برگها را ببین )) و غیره
6. هنگام صحبت با یک کودک مبتدی شکلهای سوالی به کار نبرید مگر در موارد زیر : مثال : وقتی بزرگسال یک شیرینی به بچه تعارف
می کند می پرسد : (( شیرینی می خوای ؟ )) این عبارت سوالی را قبل از دادن شیرینی می گوید .
نکته : بزرگترها باید به کودک اجازه دهند تا شی پیشنهاد شده را قبول کند یا رد کند وگرنه طرح چنین سوالی بی معنا است .
امیدهای تازه برای درمان ناشنوایی
زمین خوردن بار سوم
مردی صبح زود از خواب بیدار شد تا نمازش را در خانه خدا (مسجد) بخواند. لباس پوشید و راهی خانه خدا شد.
در راه به مسجد، مرد زمین خورد و لباسهایش کثیف شد. او بلند شد، خودش را پاک کرد و به خانه برگشت.
مرد لباسهایش را عوض کرد و دوباره راهی خانه خدا شد. در راه به مسجد و در همان نقطه مجدداً زمین خورد!
او دوباره بلند شد، خودش را پاک کرد و به خانه برگشت. یک بار دیگر لباسهایش را عوض کرد و راهی خانه خدا شد.
در راه بازگشت به مسجد با مردی چراغ در دست ، برخورد کرد و نامش را پرسید.
مرد پاسخ داد: (( من دیدم شما در راه به مسجد دو بار به زمین افتادید. از این رو چراغ آوردم تا بتوانم راهتان را روشن کنم.))
مرد اول از او بطور فراوان تشکر کرد و هر دو راهشان را به طرف مسجد ادامه دادند. همین که به مسجد رسیدند، مرد اول از مرد چراغ بدست در خواست کرد تا به مسجد وارد شود و با او نماز بخواند. مرد دوم از رفتن به داخل مسجد خودداری نمود.
مرد اول درخواستش را دوبار دیگر تکرار کرد و مجدداً همان جواب را شنید.
مرد اول سوال کرد که چرا او نمی خواهد وارد مسجد شود و نماز بخواند.
مرد دوم پاسخ داد: ((چون من شیطان هستم..)) مرد اول با شنیدن این جواب جا خورد.
شیطان در ادامه توضیح داد:
((من شما را در راه به مسجد دیدم و این من بودم که باعث زمین خوردن شما شدم.
وقتی شما به خانه رفتید، خودتان را تمیز کردید و به راه مسجد برگشتید، خدا همه گناهان شما را بخشید.
من برای بار دوم باعث زمین خوردن شما شدم و حتی آن هم شما را تشویق به ماندن در خانه نکرد، بلکه بیشتر به راه مسجد برگشتید. به خاطر آن، خدا همه گناهان افرادخانواده ات را نیز بخشید.
من ترسیدم که اگر یک بار دیگر باعث زمین خوردن شما بشوم، آنگاه خدا گناهان افراد دهکده تان را ببخشید.
بنا براین، من سالم رسیدن شما را به خانه خدا (مسجد) مطمئن تر یافتم .))
نتیجه اخلاقی داستان:
کار خیری را که قصد دارید انجام دهید به تعویق نیاندازید. زیرا هرگز نمی دانید چقدر اجر و پاداش ممکن است ازمواجه با سختی های در حین تلاش به انجام کار خیر دریافت کنید.
پارسائی شما می تواند خانواده و قوم تان را بطور کلی نجات بخشد. این کار را انجام دهید و پیروزی خداوند را ببینید.
ستایش خدایی را است بلند مرتبه!
متن کامل: دانشمندان موفق به طراحی تکنیک جدیدی شدهاند که به کمک آن افراد ناشنوا یا کم شنوا میتوانند با تلفنهای همراه خود از طریق زبان اشاره صحبت کنند. این تکنیک نرم افزاری که از سوی پژوهشگران دانشگاه واشنگتن طراحی شده به ناشنوایان و اشخاص کم شنوا امکان میدهد که با استفاده از زبان اشاره به وسیله تلفنهای همراهشان ارتباط برقرار کنند. مهندسان دانشگاه واشنگتن احتمالا تا بهار سال آینده این تلفنها را برای کاربری عمومی آماده خواهند کرد و اخیرا نیز از سوی موسسه ملی علوم آمریکا گرنتی را برای کار روی این پروژه که سال آینده در سیاتل آغاز خواهد شد، دریافت کردهاند. این نخستین باری است که امکان ارتباط ویدیویی دو طرفه در لحظه به وسیله تلفن همراه در آمریکا فراهم میشود. هم اکنون افراد ناشنوا تنها از سرویس پیامک از تلفنهای خود برای ارتباط گرفتن با مردم استفاده میکنند، اما به کمک تکنیک جدید میتوانند با مخاطبان خود در پشت خط صحبت کنند. تاکنون عده بسیاری از آمریکا برای دستیابی به این سیستم جدید ابراز علاقه کردهاند. منبع : سمینار نیوز |
بزرگداشت ثمین باغچه بان
بزرگداشت آقای ثمین باغچه بان ۲۵ اسفند در تالار وحدت برگزار میشود.
به گزارش فارس در این آیین که ۲۵ اسفند در تالار وحدت برگزار میشود، ارکسترجوانان پارس به سرپرستی ناصر نظر، به اجرای برنامه می پردازند. در این کنسرت ارکستر جوانان با همراهی گروه کر کودکان و نو جوانان برای نخستین بار ۱۰ قطعه از آلبوم رنگین کمان را بطور زنده اجرا میکند.
بنابراین گزارش، ارکستر ۱۰۰ نفره پارس را در این اجرا که به یاد ثمین باغچه بان برگزار میشود ، بردیا کیارس رهبری میکند.
ثمین باغچه بان ۲۹ اسفند ۸۶ در سن هشتاد و سه سالگی در استانبول درگذشت.
نایب رئیس فدراسیون ناشنوایان و کم شنوایان از اعزام ورزشکاران پنج رشته به المپیک ناشنوایان خبر داد.
فیروز کاظمی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران افزود: براساس برنامه ریزی های انجام شده درصدد هستیم تا از بین ورزشکاران 5 رشته برترین های فوتبال،کشتی فرنگی و آزاد دو و میدانی و والیبال را به بیست و یکمین دوره المپیک ناشنوایان اعزام کنیم.
وی گفت: این رقابت ها از هشتم شهریورماه در چین تایپه برگزار خواهد شد و ملی پوشان اعزامی از دوم اسفندماه اردوها و تمرینات متمرکز خود را آغاز خواهند کرد
خبر پارسی
نگاه خاموش
حرف مرا تو خوب میفهمی خودت اما همیشه خاموشی
تا که حرف تو را بفهمم من با تمام وجود میکوشی
گاه حرف دل بزرگت را مبهم و پاره پاره میگویی
گاه با دست و چهره و چشمت با زبان اشاره میگویی
تو گمان میکنی که تنهایی من زبان تو را نمیدانم
از کتاب نگاه و رفتارت حرفهای تو را نمیخوانم
تو گمان میکنی که حرفت را هیچکس جز خدا نمیداند
حرفهای تو در این دنیا دوست یا آشنا نمیداند
نه چنین نیست چونکه من حتی آخ و آه تو خوب میفهمم
به خدا من تمام حرف تو را از نگاه تو خوب میفهمم
توی هر لحظه نگاه تو حرفهای ناگفته بسیار است
بر زبان نگاه خاموشت رازهای نگفته بسیار است
ناشنوا باید با چشم خود بشنود
ای که از گوش و زبان ناشنوا بودی و گنگ
زندگی نو کن و بستان ز گذشته ناتوان
پریسا کریمی مقدم «کارشناس کودکان استثنایی»
هنریتا سوان لیویت ستاره شناس آمریکایی بود.
خانم سوان لیویت که ناشنوا بود ابتدا توسط یکی فیزیکدانان دانشگاه هاروارد در رصدخانه هاروارد استخدام شد تا کار خسته کنندهٔ نورسنجی ستارگان را روی حجم عظیم عکسهای رصدخانه انجام دهد.
در سال1902 هنریتا به سمت رییس بخش نورسنجی از طریق عکاسی منصوب شد. آن زمان لیویت حدود ۲۴۰۰ ستاره متغیر کشف کرده بود. این تعداد نصف تمام متغیرهای شناخته شده در زمان او بود. پژوهشهای گسترده لیویت روی متغیرها به رابطه دوره – درخشندگی انجامید.
متغیرهای قیفاووسی و نمودار دوره-درخشندگی در حدود ۱۰۰ سال پیش به دنبال کارهای خانم «هنریتا سوان لویت» به جهان اخترشناسی معرفی شدند.
در سال 1912 با بررسی ۲۵ ستاره متغیر قیفاووسی در کهکشان ایرمالانی کوچک نوشتاری ارائه کرد و در این نوشتار او دوره تناوب این ستارهها را تعیین کرده بود. در سال 1918 دو دانشمند به نامهای هارلو شیلی و اینار هرتسیرونگ رابطهٔ دوره-درخشندگی را برحسب قدر مطلق ستارهها بیان کردند که این رابطه به معیاری برای تعیین فاصلهٔ کهکشانها تبدیل شد.
منبع : دانشنامه
به بهانه 8 مهر روز جهانی ناشنوایان سری به کانون ناشنوایان زدیم. سکوت همه جا را احاطه کرده بود.گاهی صدای خنده و اغلب صدای لبهایی که محکم بر هم میخورد و رقص دستها توجه هر تازهواردی را جلب میکرد. هر یک از آنها به محض دیدن ما دستشان را در کنار صورت برده و با لبخندی سلام میکردند. گیج و سرگردان شده بودم. دلم میخواست با آنها صحبت کنم. از بچههای کوچک تا پیرمرد و جوان گرد هم جمع شده بودند. چشمانمان در هم گره میخورد. سراغ آقای تهرانیزاده را گرفتم، شاید آن دختر کوچک 9 ساله بود که متوجه حرفم شد و دستم را گرفت و نزد ایشان برد. آقای تهرانیزاده هم نیمه شنوا بود اما به آسانی صحبتهای هم را متوجه میشدیم. در اتاق ایشان یک خانم شنوا که معلم بودند، به همراه همسر ناشنوایشان و یک آقای جوان نیز حضور داشتند. اجازه خواستم آنها هم بمانند و این دختر کوچک هم به جمع ما اضافه شود.
سلامت : آقای حبیب تهرانیزاده، کانون ناشنوایان چه خدماتی برای افراد ناشنوا دارد؟
از همان بدو تاسیس یعنی سال 1339 که در یک اتاق کوچک و با حضور هفت، هشت نفر ناشنوا در حسنآباد تهران به وجود آمده تا حالا که قرار است از مرکز فعلی (ابتدای ستارخان) به ساختمان شهرک غرب برویم (این ساختمان به وسیله کمکهای خیریه ساخته شده) یک خدمت و هدف مدنظر بوده و آن هم برقراری ارتباط با این عزیزان است. ناشنوا با اینکه معلول است اما معلولیتی جز نشنیدن ندارد. او سالم است مانند شما ولی تنها نکتهای که متمایزش میکند، این است که نه کسی حرفش را میفهمد و نه او میتواند صدای کسی را بشنود. یعنی برای هر کاری مانند رفتن به ادارهها و غیره رابط میخواهد. ما معرفینامه میدهیم برای نظام وظیفه یا اداره کار، برای رابطی که با او به شهرداری یا دادگاهها برود و پل کلامی را برقرار سازد، اقدام میکنیم. البته از سال 58 که سازمان بهزیستی روی کار آمد نه تنها کانون ما بلکه کانون نابینایان و دیگر معلولان برای امور خود باید به آنجا مراجعه کنند.
سلامت : این عزیزان ناشنوا که به اینجا آمدهاند و با هم صحبت میکنند، کار خاصی دارند؟
خیر. با هم درددل میکنند، شطرنج بازی میکنند، چای میخورند و غمهایشان را با هم تقسیم میکنند. دلسوزتر از ناشنوا کسی برای خودمان نیست. به جای اینکه بروند در پارک و مکانهای عمومی که با آنها بیگانه است، به خانه دومشان یعنی کانون میآیند. تمام هیات مدیره کانون ناشنوا هستند و برای همین اساسنامه و قوانینی که در نظر میگیرند، مناسب است. البته دبیرکل که کارهای علمی انجام میدهند، آقای دکتر گیتی شنوا هستند. باتوجه به جمعیت 6/1 جامعه که ناشنوا هستند، امکاناتی که برای ناشنوایان از جانب دولت در نظر گرفته شده، اجرا نمیشود.
سلامت : چه امکاناتی دارید؟
مراکز آموزشی و تفریحی که دولتی هستند، برای ناشنوایان رایگان و مراکز خصوصی نیم بها است. از درصدی تخفیف برای هواپیما و قطار بهرهمندیم. مانند دیگر معلولان باید طبق قانون کار در مراکز کاری از درصدی که مختص معلولان (7 درصد) است استفاده شود ولی متاسفانه از پذیرفتن ناشنوایان با اینکه معلولیت جسمی حرکتی که جدی باشد ندارند، در برخی مراکز برای کار امتناع میکنند. هنوز سهمیه دانشگاه یا جذب کار وجود ندارد.
سلامت : مهمترین مشکل شما چیست؟
عدم برقراری ارتباط، این عزیزان را گوشهگیر میکند. سازمان بهزیستی تلاش خود را میکند اما چون گرفتاریها و مسوولیتهای زیادی دارد، توانایی رسیدگی به همه امور را ندارد و همین جا از تلاشهای زیاد آنها سپاسگزاریم. به هر حال نداشتن شغل یعنی نداشتن پول، مشکل در ازدواج و زندگی. من فکر نمیکنم جوان ناشنوا فرقی با جوانان دیگر داشته باشد. این مشکل به دنبال کار بودن و نداشتن مسکن و پیامدهای آن اپیدمی است. مشکل برقراری ارتباط و درک نکردن ناشنوا مزید بر علت برای جوان ناشنواست.
سلامت : کنکور و آموزش در این گروه چگونه است؟
ناشنوای جوانی که خود را معرفی نکردند اما مهندس آرشیتکت از دانشگاهی دولتی داشتند گفتند: «خوشبختانه مدارس استثنایی در تهران هست اما برای کنکور هیچ امتیاز مثبتی قایل نیستند. به نابیناها رابط میدهند، به ما و معلولان جسمی حرکتی، وقت اضافی. در دانشگاه هم رابطی نداریم. من سعی میکردم کتاب و جزوه بخوانم. به هر سختی که بود بعد از فارغالتحصیلی در شهرداری یکسری نقشهکشی را به عهده گرفتم. حال که سه ماه است ازدواج کردم، برای تامین مخارج میخواهم مجوز یک مغازه نان ماشینی بگیرم تا عصرها در آنجا باشم بلکه چرخ زندگیام بچرخد. حتی یک رابط ندارم و برای گرفتن مجوز آرد و غیره دردسر دارم.»
سلامت : چرا از نوشتن استفاده نمیکنید؟
شما که شنوا هستید، به ادارهها که میروید، امروز برو فردا بیا میگویند. آیا حاضرند برای من بنویسند و نوشتههای مرا بخوانند و با هم ارتباط برقرار کنیم.
سلامت : استفاده از سمعک چطور؟ آیا دولت آن را به آسانی در اختیارتان میگذارد؟
همسر آن خانم معلم که شغل آزاد داشتند گفتند: «من که وضع مالیام بهتر است نمیتوانم سمعک خوب بخرم. مجبورم از همین سمعکهای درجه 3 که کارایی کمی دارند، استفاده کنم چه رسد به این جوانها. سمعک هزینه دارد اما 15 تا 20 درصد تخفیف میدهند. اگر هم وسایل یدکی برای تعمیرش بخواهیم، بهزیستی میگوید نداریم. مراکز دولتی هم همینطور. عمر مفید این سمعکها شش ماه تا یک سال است و زود باید تعمیر شود.» مهندس جوان گفت: «هزینههای توانبخشی را چرا نمیگویید. برای گفتاردرمانی یا آزمایشهای گوش، ساعتی 6 تا 10 هزار تومان باید بپردازیم. وقتی به سختی کار پیدا میکنیم، چطور از عهده این هزینهها برآییم. معلولان جسمی لااقل زبان دارند تا حرف بزنند اما ناشنوایی مانند من زبان ندارد تا دردش را بگوید.»
سلامت : آیا مدارس استثنایی از عهده امکانات آموزشی برمیآیند؟ لطفا شما پاسخگو باشید که معلم هستید؟
من معلم بچههای شنوا هستم و در مدرسه عادی درس میدهم. مدرسههای باغچهبان و استثنایی مفید هستند. با تبلیغات ناصحیح و بدون بررسی کارشناسانه متاسفانه به تازگی برخی والدین را تشویق میکنند، بچههایشان را به مدارس عادی بفرستند تا بدون استفاده از دستها، حرف بزنند و با لبخوانی متوجه شوند. میگویند در بیشتر کشورهای پیشرفته برای ناشنوایان این گونه عمل میشود. در حالی که حتی یک رابط در کلاس عادی نیست و برخی معلمان از روی ترحم تنها به دانشآموز ناشنوای کلاس نمره میدهند. والدین هم فکر میکنند بیکلاسی است که فرزندشان به مدرسه استثنایی برود.
سلامت : یعنی یک رابط وجود ندارد که برای جمعی از ناشنوایان مطالب درسی را در آن واحد ترجمه کند مانند اخبار تلویزیون؟
به طور مثال، یک خانم یا آقای رابط باید در طول روز پنج مدرسه را پوشش دهد. قطعا به این چند مدرسه نخواهد رسید. تازه اگر هم تقسیم وقت کند، یک ساعت از کلاس درس را پوشش میدهد نه همه درسها را. بهترین کار، بردن بچهها به مدارس استثنایی است. آقای تهرانیزاده گفت: «البته شایان ذکر است که تعداد این مدارس در تهران کم است (27 مدرسه) و شما مجبورید در محل خود، از همان مدرسه عادی برای فرزندتان استفاده کنید. اگر قرار است مطابق اطلاعات روز دنیا به آموزش و پرورش ناشنوایان برسند یا باید بررسی کنند که بچهها نیمه شنوا باشند و به مدرسه عادی بروند و یا ببینند او در چه سنی ناشنوا شده است. خلاصه اینکه باید کارشناسی شود و بدون امکانات نمیشود.»
سلامت : کانون ناشنوایان در شهرستانها هم هست؟
بله. 80 شعبه در شهرستانها هست.
منبع : الهه رضائیان سلامتیران